Czytelnia / Osip Mandelsztam

Osip Emiljewicz Mandelsztam (ur. 1891 w Warszawie, zm. 27 grudnia 1938 w łagrze tranzytowym Wtoraja Rieczka pod Władywostokiem) – rosyjski poeta i prozaik pochodzenia żydowskiego. Jeden z głównych przedstawicieli akmeizmu. Ofiara wielkiego terroru w ZSRR.

Jako poeta debiutował w 1910 roku, w piśmie „Apollon”. Sławę zyskał trzy lata później zbiorem wierszy Kamień, a wydany w 1922 tom Tristia umocnił jego pozycję w środowisku poetów.

W latach 1934–1937 Mandelsztam przebywał na zesłaniu, na osobisty rozkaz Józefa Stalina, początkowo w Czerdyniu, a później w Woroneżu. Pisane przez niego później wiersze nie mogły już zostać wydane ze względu na wszechobecny stalinowski terror. Dużą część utworów napisanych pod koniec życia poety przechowała i uchroniła przed zapomnieniem jego żona Nadieżda Mandelsztam. Obecnie Osipa Mandelsztama, obok Borysa Pasternaka, Anny Achmatowej i Mariny Cwietajewej, stawia się na piedestale największych poetów rosyjskich XX wieku.

Twórczość:

Poezja:

• Poezje, Warszawa 1971
• Późne wiersze, Londyn 1977
• Poezje, Kraków 1984
• Czarnym słońcem oślepiony, Warszawa 1994
• Zgiełk czasu, Warszawa 1994
• Nikomu ani słowa, Kraków 1998
• 44 wiersze i kilka fragmentów, Warszawa 2009
• Nieograbiony i nierozgromiony. Wiersze i szkice, Warszawa 2011
• Z Mandelsztama. Siedem wierszy, Kraków 2013

Eseje:

• Słowo i kultura. Szkice literackie, Warszawa 1972
• Podróż do Armenii, Warszawa 2004

Źródła internetowe:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Osip_Mandelsztam

https://www.britannica.com/biography/Osip-Emilyevich-Mandelshtam

http://www.hrono.ru/biograf/bio_m/mandelshtam_o.php