Czytelnia / Paweł Bąkowski

Paweł Bąkowski (ur. 1947) – absolwent fizyki na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1970-1981 pracownik naukowy Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej w Warszawie. W marcu 1968 członek Studenckiego Komitetu Delegatów Wydziałowych na UW, współinicjator strajku na uniwersytecie, kilkukrotnie aresztowany i karany grzywną. Współpracownik KOR (1976-1981) i wydawnictwa NOWA (1977-1982). Współorganizator czarnego marszu po śmierci Stanisława Pyjasa w 1977 roku. Uczestnik spotkania założycielskiego SKS w Krakowie, w latach 1979-1981 razem z żoną Elżbietą prowadził w swoim mieszkaniu Salon Kultury Niezależnej. Od jesieni 1980 w „Solidarności”. Ukrywał się od 13 grudnia 1981 roku. Współkierował oficyną NOWa i kolportażem „Tygodnika Mazowsze”, ścigany listem gończym, ujawnił się w ramach amnestii w sierpniu 1983 roku. Od grudnia 1983 na emigracji w USA. W latach 1985-1992 pracował jako programista, po 1992 roku jako nauczyciel akademicki. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008) i odznaką Zasłużony Działacz Kultury.