Czytelnia / Stanisław Rembek
Stanisław Rembek (ur. 6 lipca 1901 roku w Łodzi, zm. 21 marca 1985 roku w Warszawie, urodzony jako Ehrenberg) – pisarz, nauczyciel, działacz konspiracyjny, tłumacz, a także żołnierz Armii Krajowej.
Uczęszczał najpierw do gimnazjum rosyjskiego, a następnie do Gimnazjum imienia Henryka Dąbrowskiego w Piotrkowie Trybunalskim. Był aktywnym harcerzem. Redagował szkolną gazetę „Razem”. Od końca 1914 roku zaczął prowadzić dziennik. Wstąpił do tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej (1918). Przerwał naukę i zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego (1919). Został kanonierem w 1. Baterii 10. Kaniowskiego Pułku Artylerii Lekkiej. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Zdał maturę w Gimnazjum imienia Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim (1921). Z wykształcenia był historykiem, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego. Studiował również dziennikarstwo w stołecznej Szkole Nauk Politycznych. Należał do Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej (1921). Debiutował na łamach pisma „Ognisko” (1922). Najpierw w marcu ukazał się jego artykuł Duch wolności w konstytucji 17 marca 1921 r., następnie powieść młodzieżowa w odcinakach Ekspedycja karna. Podjął też współpracę z „Kurierem Gnieźnieńskim”, na którego łamach ukazały się opowiadania Pytanie i Dojrzałe kłosy. Współpracował z dziennikiem Polskiej Partii Socjalistycznej „Robotnik”. Został członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich, poznał też pisarzy zrzeszonych w PEN Clubie, do którego zaczął należeć w 1958 roku. Był nauczycielem polonistą (1924–1938). W 1928 roku odbył podróż po Europie, przebywał w Czechosłowacji, Austrii, Włoszech i Francji. Pracował jako kreślarz w biurze budowlanym w Algierii. W Zambrowie ukończył kurs oficerski w stopniu podporucznika (1932). Brał udział w obronie Warszawy (1939). Czas okupacji spędził w Grodzisku Mazowieckim, a wnikliwe opisy codziennego życia tamtych lat zawarł w wydanym pośmiertnie Dzienniku okupacyjnym (2000). W konspiracji uczestniczył w tajnym nauczaniu. Był związany z Polskimi Socjalistami, ukrywał Żydów, został członkiem Armii Krajowej. Na łamach Biblioteki Rolnika Polskiego ukazały się Opowiadania Nikołaja Gogola w przekładzie Rembeka. Po wojnie okresowo jego twórczość była objęta zakazem publikacji, między innymi w okresie stalinowskim.
Wybrana twórczość:
Proza:
- Nagan, 1928
- W polu, 1937
- Wyrok na Franciszka Kłosa, 1947
- Ballada o wzgardliwym wisielcu oraz dwie gawędy styczniowe, 1956
- Przemoc i szabla, 2001
- Cygaro Churchilla, 2004
Dzienniki:
- Dzienniki. Rok 1920 i okolice, Warszawa 1997
- Dziennik okupacyjny, 2000
Źródła internetowe:
Stanisław Rembek | Wszystkie książki, wywiady, artykuły | Lubimyczytać.pl (lubimyczytac.pl)
