Czytelnia / Winfried Georg Sebald
Winfried Georg Sebald (ur. 18 maja 1944 w Wertach im Allgäu, zm. 14 grudnia 2001 w Norfolk) – niemiecki prozaik, skracał swe niemieckie imiona do inicjałów (uważał je za nazistowskie) lub używał pseudonimu Max. Uznawany za jednego z największych niemieckich pisarzy XX wieku. W 2007 roku wymieniony przez byłego sekretarza Akademii Szwedzkiej Horacego Engdahla jako pisarz, który zasłużył na literackiego Nobla.
Od 1966 roku mieszkał Wielkiej Brytanii, początkowo studiował w Manchesterze, a następnie zamieszkał w Norwich, gdzie pracował jako wykładowca akademicki na University of East Anglia. Zginął tragicznie w wypadku samochodowym.
Prace Sebalda w dużej mierze dotyczą tematów pamięci oraz utraty pamięci (zarówno osobistej, jak i zbiorowej), a także rozkładu (cywilizacji, tradycji lub przedmiotów fizycznych). Są to w szczególności próby pogodzenia się z literackimi warunkami, traumą II wojny światowej i jej wpływem na naród niemiecki.
Twórczość:
Proza:
- Nach der Natur. Ein Elementargedicht, Nördlingen 1988
- Schwindel. Gefühle, Frankfurt am Main 1990
- Die Ausgewanderten, Frankfurt am Main 1992
- Die Ringe des Saturn. Eine englische Wallfahrt, Frankfurt am Main 1995
Prace naukowe:
- Carl Sternheim: Kritiker und Opfer der Wilhelminischen Ära, Stuttgart 1969
- Der Mythus der Zerstörung im Werk Döblins, Stuttgart 1980
Źródła internetowe:
https://sygnaturysebalda.wordpress.com/home/
http://www.artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=392&artykul=7845
https://pl.wikipedia.org/wiki/W.G._Sebald
