31 XII 2016: kolęda syryjska

Tydzień temu w Betlejem

urodził się niejaki Jezus –

tyle kolęda. Dzisiaj

ostatecznie pogrzebiemy zmarłych,

poślemy ich w niebo na petardach,

znów będziemy czuli proch i

śmierć bohaterską, którą tak kochamy

(ostatnio bez wzajemności). Jutro?

Jutro to wielkie słowo.

 

A tydzień temu śmierć

zwiedziła Bliski Wschód.

Spodobało się jej i postanowiła,

że zostaje – tu kolęda milczy.

Jutro niczego nie zmienię,

być może, jutro okaże się,

 

że gdzieś daleko w gwiazdach

na mnie też zapisano kolędę

i inni wezmą się za mnie,

i już nie będę musiał zmieniać;

na razie niech śpiewa Maryla,

a my wytańczmy taniec śmierci.

 

Prwdr.: „Feerie” 2017, nr 1, s. 34.