21.11.2019
Circŭs paupercŭlŭs
ludziska moje ludziska
(cóżem wam uczynił)
przyjdźcież pojrzyjcie z bliska
ja ten pies blaszana miska
mam w twarzy bogów mieszkanie
(grosz jeden za pokaz)
próżne jest świata staranie
takim nikt sam się nie stanie
nie jestem niczym prorocy
(więc końca nie głoszę)
śmiech ludzki blaskiem tej nocy
upiornym bata raz w oczy
w śmietniku radość milczenia
(stań tutaj w pokoju)
chcesz selfie ze mną marzenia
już dobrze rzuć więc kęs glenia
Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Adrian Gleń, Circŭs paupercŭlŭs, Czytelnia, nowynapis.eu, 2019