Czytelnia / Adrian Gleń
Adrian Gleń (ur. 12 grudnia 1977 w Częstochowie) – poeta, prozaik, krytyk literacki i historyk literatury polskiej XX i XXI wieku; pracuje na stanowisku profesora w Instytucie Nauk o Literaturze Uniwersytetu Opolskiego (w latach 2003-2007 adiunkt w Katedrze Teorii Literatury Akademii Podlaskiej w Siedlcach). Prozę i wiersze publikował m.in. na łamach „Śląska”, „Zeszytów Literackich”, „Nowej Dekady Krakowskiej”, „Toposu”, „Frazy”, „Almanachu Prowincjonalnego”. W latach 1998–2001 redaktor naczelny pisma „Przez czerń”, w latach 2009–2012 redaktor działu literackiego w piśmie „Strony”. Współpracownik dwumiesięcznika „Topos”, członek grupy poetyckiej „Topoi” (zredagował antologię programów i manifestów artystycznych pt. „Konstelacja Topoi: o rzeczach najważniejszych. Wybór tekstów krytycznych”, Biblioteka „Toposu”, Sopot 2017). Stypendysta Fundacji Nauki Polskiej (za rok 2005). Członek Akademii Młodych Uczonych PAN (w latach 2012-2017) oraz Komitetu Nauk o Literaturze PAN (w kadencjach 2012-2018).
Razem z synem Juliana Kornhausera, Jakubem, opiekuje się dorobkiem poety. Doprowadził do wydania „Wierszy zebranych” (Poznań 2015) „Prozy zebranej” (Poznań 2017) oraz „Krytyki zebranej” (t. 1-2, Poznań 2018-2019) Juliana Kornhausera. Zredagował dwie antologie tekstów krytycznych poświęconych jego pisarstwu Było nie minęło (Opole 2011), „Rzeczy do nazwania”. Wokół Kornhausera (Poznań 2016, wraz z Jakubem Kornhauserem), jest również autorem dwóch monografii poświęconych tej twórczości: „Marzenie, które czyni poetą…”. Autentyczność i empatia w dziele literackim Juliana Kornhausera (Kraków 2013) oraz „Wiernie choć własnym językiem”. Rzecz o krytyce literackiej (Poznań 2015).
Wydał tom szkiców i studiów krytycznoliterackich pt. Krytyka i metafizyka (Sopot 2017) oraz monografię poświęconą pisarstwu Andrzeja Stasiuka (Stasiuk. Istnienie, Łódź 2019). W Bibliotece Pana Cogito ukazała się jego książka krytycznoliteracka pt. Niezupełnie prywatnie (2021).
Mieszka pod Opolem z żoną i dwójką synów.
Twórczość:
Książki krytycznoliterackie i monografie naukowe:
W tej latarni…: późna twórczość Mirona Białoszewskiego w perspektywie hermeneutycznej, Opole 2004
Przez tekst do istnienia: wędrówka po Krymie i Mickiewiczu, Warszawa 2005
Bycie, słowo, człowiek: inspiracje heidegerowskie w literaturze, Opole 2007
Istnienie i literatura: notatnik hermeneuty, Sopot 2010
Do prawdy: studia i szkice o literaturze najnowszej, Opole 2012)
Marzenie, które czyni poetą: autentyczność i empatia w dziele literackim Juliana Kornhausera, Kraków 2013
Czułość: studia i eseje o literaturze najnowszej, Sopot 2014
Wierne choć własnym językiem: rzecz o krytyce literackiej Juliana Kornhausera, Poznań 2015
Języki rzeczywistości: o twórczości Juliana Kornhausera, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2018.
Stasiuk. Istnienie, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2019 (seria: Literatura i egzystencja).
(Nie)zupełnie prywatnie. Studia i szkice o literaturze współczesnej, Kraków 2021
Poezja:
- Da: teksty wierszowane, Sopot 2011
- Re, Sopot 2014
Proza / esej:
- Przez tekst do istnienia, Warszawa 2005.
Źródła internetowe:
