do nóżek

masz nóżki biegające po nieznanych drogach
wszystko do końca nieznane
żadna chmura przecięta słońcem nie wysypie
wszystkich ukrytych za nią promieni
różów rozlanych na białej serwecie nieba
nad głową w samolotach lecą mali ludzie
z ich okien my też wydajemy się tak mali
dlatego nie przejmuj się że sięgasz mamie
do kolan a stół widzisz od dołu
kilka perspektyw w życiu się przydaje
który się nie skończy
dopóki ta rozmowa trwa