Gdy Homer durną lirę...

Rudyard Kipling

(wstęp do The Barrack-Room Ballads in the „Sven Seas”)

Gdy Homer durną lirę młotkiem poczęstował,

Słuchał, jak naród piosnki i śpiewa, i gra.

Pomyślał, że jak czego będzie potrzebował,

To se pójdzie i weźmie - zupełnie jak ja.

 

Czasem różni żeglarze i jarmarczne dziewki,

Pasterze i rolnicy, i handlarze ryb

Słyszeli, jak znów stare wypływają śpiewki,

Ale cicho siedzieli – zupełnie jak ty.

 

Wiedzieli, że je ukradł. On wiedział, że wiedzą,

Lecz nikt nie puścił pary; cicho-sza, cyt cyt.

Mrugali do Homera, gdy przechodził miedzą,

On także do nich mrugał – zupełnie jak my.