Inhalacje

Próbowałem znaleźć słowa, opowiedzieć o głodzie,
ale widzę zacienioną żwirownię bioder, gdzie krzepcy
i głośni mężczyźni skaczą na głowę.

Nazywam to inhalacją,
przejściem dnia w słone kaszlnięcie odpływu,
krokiem w twoją stronę. 

Wysypuję się jak piasek albo supeł spoconych dłoni
w zaogniony tunel twojego gardła, ślady napięć,
światłowody nerwic.