Kraków − Paryż

Radość do drzwi kamienic puka
słychać śmiech dzieci, śpiewy ptaków
na tle zielonej sukni plant
pięknie wygląda stary Kraków.
Tłumy na Rynku i w kawiarniach,
każdy smakuje promyk słońca,
a we mnie dawne piękne wiosny,
mieszają Kraków z paryskim słońcem.
I wszystko jest jak było dawniej
z wyjątkiem tego, co nie będzie -
spacerów z Tobą, szumu Wisły
i słów, które szeptało serce.
Luwr też ukryty za zasłoną
już nie zachwyci, nie zauroczy,
nawet Sekwana wolniej płynie
unosząc obrazy tamtych nocy.

Tekst został zakupiony w ramach programu Tarcza dla Literatów.