KSIĘGA PRZEPOWIEDNI

i otworzyłem księgę przepowiedni
moje życie przepływało przez jej karty
ale woda w studni wciąż była ciemna
i nie umiałem jej wyczerpać
woda mówiła językiem przeszłości
pili ją obcy ludzie i zaprzyjaźnione zwierzęta
ich szczęśliwe głosy słyszałem nawet we śnie
więc czerpałem zanurzając dłonie i twarz
i piłem ciemną, śpiewającą wszystkimi głosami noc
i nie potrafiłem ugasić pragnienia
cierpiałem za nich, cierpiałem z własnej winy
i trwałem w mroku, aż zaśpiewała północ
wszystkimi słowami zapomnianego języka