Liczydło

Wciąż liczysz na wybaczenie, choć Bóg raczy wiedzieć,

Co komu źle uczyniłeś.

 

Tamten bez przeliczania się liczy na niepamięć.

Nad złamanym patykiem się zatrwoży, kiedyś

Liczył na patyczkach, główkę

Przechyli jak sarenka nad strumieniem.

Westchnie, aby wszyscy widzieli, jak cierpi od rachunków

Cudzych sumień dusza jego.

Nie wolno nań liczyć jak na amen w pacierzu.

Błogość się rozlewać musi po najdalsze zakątki wyświęconego ciała.

 

Miło wyliczać nieopodatkowane słowa i datki,

Gdy nie ma pewności w żadnej sprawie

I nadal nie wiadomo, skąd to, na czym człowiek stoi, się wzięło,

Ile krzywd jakby nigdy nic z wiatrem poszło,

Ile upokorzeń przed wysokimi skamieniało schodami,

Na ilu dokumentach i towarach podrobiono podpis Boga.