Marnotrawny

Z gniazdek, z pustych orzechów

Z liści, z czarnych grzybów

Wolno z leniwych malin

Ospale buczyną

 

Z mrowisk wielkich jak miasta

Z podziemnych gospodarstw

Na brzuchu na kolanach

Z dziur na chwiejnych nogach

 

W brązowym pancerzyku

Z morowego sadu

Z drzewa z wiszącym ptaszkiem

Głową na dół

 

Z dalekich dolin do domu

Z duszą na ramieniu

Ciężką jak złoty księżyc

Jak drogie kamienie.