Obrona aniołów

aniołów nie da się zważyć ni zmierzyć
są niepoliczalne jak mleko i ambrozja
ich myśli nie nazywają niczego
albowiem tajemnicy nie ujmiesz w słowa
wobec Niej blaknie wszystko
co wydawało się wyraźne

ich skrzydła muskają czule
czyszczą przestrzenie duszy
łagodzą ból trenują w wytrwałości
w odwiecznym poszukiwaniu
tego co jest a bez czego
bylibyśmy zaledwie
bezwolną materią

wbrew sądom ignorantów
anioły nie narzucają niczego
bo ważne jest to co istnieje
nie to o czym śnimy
niewolnicy wyobraźni
apologeci klatki

ktokolwiek chciałby uznać je za niebyłe
podobny jest mrówce chcącej zdeptać słonia
A one trwają niewidzialne
jak wiatr poprzez ciemność
niosący ulgę