ptaki. grądy. krążenie

to było jeszcze w czasach pokoju; nikt nie mówił

nikomu, że coś wisi w powietrzu. w ogrodzie wybuchały cielistą

barwą rododendrony, a stary karabin dziadka gnił spokojnie pod ziemią.

 

przegrane i krwawe wojny toczyły się

wyłącznie w kinie albo w ojcowych książkach – w ciężkich,

w skórę oprawnych, pozłacanych tomiskach trzaski,

everta i michalskiego.

 

mali chłopcy strzelali

z proc i kapiszonów do pustułek i wróbli, zanim

wycięto grądy. 

 

one nadal tam krążą – piękne

i straszne.