Raj

wyśniłem sobie raj
nie było w nim tronu zastępów
sądu sprawiedliwych błyskawic
kolejek nagich dusz modlitw nieustannych
byli wszyscy których kochałem

ludzie i zwierzęta
w aureoli pogodnej sjesty
zapamiętane w chwilach szczęścia
błogiej swobody – rekwizyty dzieciństwa
i wszystko co naprawdę ważne

nie było przemocy
władzy szyderstwa ani czasu
mijającego niczym wyrok
dożywotniego niespełnienia

obudzony długo szukałem
krajobraz szczęścia układałem w pamięci
to mógł być tylko raj

jeżeli w raju jest
wszystko za czym tęsknię
boję się zapytać czym jest nasze życie