Sztuka „Dom“

podnosi się kurtyna drzwi

tata przebrany za pana młodego

przenosi przez próg mamę

piękną jak lilija  

 

z tyłu publiczność goście weselni

kapela gra marsza

kurtyna opada

 

kurtyna podnosi się

zapadają wieka trumien

znika dziadek wystrojony w garnitur

jak kamień w wodę babka wpada w wieczny sen

kurtyna opada

 

podnosi się

krzyk siostry w kolebce

kurtyna

podnosi się

brat z raczek

kurtyna

odmykają się moje powieki

 

kurtyna podnosi się

z krzesła ojciec przebrany

za starego chłopa

błogosławi młodą parę kłania się

schodzi ze sceny podłogi

kurtyna

 

drzewa z sadu zaglądają na jednej nodze

przez szyby klaszczą w liście

– to wszystko

było wczoraj

upiera się mama