27.04.2021

Tam i z powrotem

Co było wielkie zmalało nagle

i chwastu cień nad kwiatem rozbłysnął

 

całkiem innym niż oczekiwane światłem.

Rzeczy rozpłynęły się w dymie, w lepkich

kadzidła oparach, a twarze straciły

zmarszczki, jak gdyby tylko lustrem

zawsze były odbijającym fatamorganę.

 

Co było wielkie zmalało nagle

do ziarnka gorczycy rzuconego w ocean

 

kałuży, po tafli której suche wiatry

ślizgają się tam i z powrotem.

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Mirosław Dzień, Tam i z powrotem, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...