Tu każda chwila potrzebuje światła

Zagubiłaś się,

a przecież to ty uczyłaś mnie naszego adresu na pamięć.

Śnieg i mróz utuliły mnie w śmietniku.

To stąd zabrali mnie do domu dziecka,

obcięli włosy, paznokcie.

Mam tu swoje łóżko przy oknie,

co noc modlę się za nas do medalika na szyi.

Dzisiaj pogryzłam Ankę – mówiła nieładnie o tobie.

Wkrótce gwiazdka, będzie Mikołaj,

ale ja wciąż czekam na ciebie,

Mamo.