Na szerokiej

Uliczny grajek
rozgonił szare dni
 

karmił
drewniane uszy
 

uwolnił klezmerskie
struny
wypuszczając je
w gwar chodników
 

rozdawał błysk w oczach
na mrugnięcie
 

kolejny autobus
przejechał pusty
a słodkie modlitwy
nad głowami
unosiły wysoko
ręce