Nekrolog z otwieranymi drzwiami

to nie była dobra wróżba
gdy ranek biały i linia
ciągła wzdłuż granatowego samochodu
kiedy przerywanym głosem przyznałem się do siebie

później musiałem znaleźć czarny sklep dla ojca
dołożyli kilka wyjątkowo dużych wizytówek
nie pamiętam kiedy się rozmazały
i kto je rozwieszał po mieście

od tej pory w ciągu handlowym jest przerwa
między galanterią a kwiaciarnią tracę oddech
to chwila której nie umiem ominąć

wiem że w jej głębi
oferują jasny dąb i sosnę
żeby nie sypać ziemi prosto w oczy

Tekst został pozyskany w ramach programu Tarcza dla Literata.