niedoskonałość

jakaś niedoskonałość

za każdym rogiem ulicy się czai

w następnej stoi bramie

połknąć nas chce

utopić

 

chłodna zimna broń

skorupa

którą powleczeni

kroczymy w zbyt realny świat

jakaś małość

 

każdego dnia

w oczach wyryte uczucia

zamykają w czterech ścianach

nasz głos

milknący

 

wartości

mierzone naszą myślą

zdradzane małym czynem

zatrute

niedoskonałością

 

ech

tyle nas ilu od wczoraj

ubyło