22.11.2022

Śmierć poety

Dla Kasi Żabińskiej.

Poeta umiera zbyt szybko. Jak wszystko –
zamyka oczy i tak się kończy spektakl.
Przestaje falować draperia; w powietrzu
ustaje ślad ruchu; znowu ciężki jest kurz.

O chwilę dłużej trwają przedmioty. Jeszcze
by chciały gorliwie służyć, lecz przecież już
je opuszcza piękno codziennych wydarzeń;
już tkwią w melancholii i gasną jak cienie

słów. Wtedy się z boku na bok przewracają
kochanki o pełnych brzuchach, dla których lód
przynosił z krainy zwątpienia; budzą się

nagle dziewczyny o zbyt mocnych marzeniach,
bo znów śnią różę. Ona, jak sprzeczność czysta,
jest snem niczyim pod powiekami wielu.

Tekst został zakupiony w ramach programu Tarcza dla Literata. 

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Cezary Sikorski, Śmierć poety, Czytelnia, nowynapis.eu, 2022

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...