Sygnatura Caravaggia

Na mrocznym płótnie
Ścięcie Jana Chrzciciela
rysują się
jak na otwartej dłoni
trzy linie.

Linia losu

wskazujący
palec
nadzorcy więzienia
jak szpikulec przygważdża
do misy z połyskiem złota
odcinaną przez kata głowę Jana Chrzciciela

którą trzyma urodziwa Salome
widziana z profilu

Palec kreśli w mroku linię losu
jak cięcie mieczem
co jeszcze drży
na posadzce więzienia.

Malarz wędruje wzrokiem po obrazie
mroku egzekucji
przez świeże farby
nie czuć mdlącego zapachu krwi

choć z przeciętej tętnicy szyjnej jak ze źródła tryskają
dwie strużki i tworzą kałużę
Caravaggio zanurza w niej pędzel jak pióro
pora kłaść sygnaturę.

Linia życia

malarz widzi w kałuży krwi swoją głowę
kładzie małe f jak frater i staranne litery michelA…

              A” – dlaczego z wielkiej litery
              czy tylko od imienia Angelo?

Wpatruje się w piórko posłania
które wylatuje z dłoni Jana Chrzciciela
okolonej rzemieniem
widzi
– kciuk kieruje je w górę
skąd leci
tnie połysk
katowskiego ostrza
i piórko spada
ostrzy w locie
wyostrza
piszącą sygnaturę rękę Caravaggia

tak, widzi jasno posłanie piórka
przeciwko ludzkiemu wyrokowi i gwałtowi losu
gest umierającej dłoni Jana
kreśli tym lotem
linię życia
słowo przez czas
do wieczności
w górę i w dół
na tamtą i na tę stronę.

Piórkiem

widzi – połysk
nóż piórko cięcie
tętnica szyjna sygnatury
„A”
– ręka pisząca malarza
odpada
od liter.

Litery same wyciekają
z otwartej tętnicy
w kałużę przemawiającą słowem
poza znanymi wyrazami
pisma i obrazu
czytelną piórkiem tworzenia
wyrazu nowego rodzaju
życia samego z krwi i lotu.

Dwaj więźniowie widzą scenę i malarza
kładącego sygnaturę

Może jeszcze się nie urodzili?
Choć jeden ma rysy malarza
drugi może poeta.
Świadkowie z przyszłości
tacy jak ty czy ja
bezradni wobec cierpienia
szukający słowa poza słowami.

siły wyrazu przeciwko wyrokom
które każą niewinnym kłaść głowę

-----------

              „A”? Wielka litera?
              Rzut siebie samego
              w otwarcie źródła?