szarada

szarość liter wdzierała się uparcie

w prozę życia

marzyłem o uniesieniach

powyżej wykrzykników

gdy znaki zapytania

wstrzymywały mnie w drodze

ku myślnikom

dwukropki wskazywały pustkę

a przecinki rodziły tylko czkawkę

odbijałem się

od przeźroczystej trampoliny średników

ujmowałem je klamrą nawiasów

próżno próbując poskładać

rozsypane spójniki

w logiczną całość