Ten, ta, to

Córce Urszuli

Ten moment, ta chwila, to oka mgnienie
linia twojego życia wymknęła się
z mojej dłoni
popłynęła przez jasne przestrzenie powietrza

Wstępujące prądy targały nią
zaniosły
za linię horyzontu

Wypatruję jej.

Ze źrenic
Wiatr wypędza łzę.

Babie lato
muska twarz
osiada na skroniach.

Błyskawice rwą granat nieba.

Ten błysk, ta chwila, to jasnowidzenie.

Dłonie
linie życia
świetliste korzenie.