Czytelnia / Wojciech Gawłowski
Wojciech Gawłowski – urodzony 1953 roku w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie stale mieszka. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Poeta, recenzent. Publikuje od 1976 roku. W latach 1979–2020 pracował najpierw w Narodowym Banku Polskim, a następnie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, skąd z końcem maja 2018 roku przeszedł na emeryturę.
Inicjator i przewodniczący jury Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego Struna Orficka im. W. Bąka w Ostrowie Wielkopolskim w latach 2006–2020. Jego poezja prezentowana była wielokrotnie na antenie Polskiego Radia, a przekłady wierszy ukazały się w antologiach i czasopismach w Czechach, Francji, Niemczech i Austrii. Laureat medalu im. St. Grochowiaka (Poznań 1978), Peleryny (Gdańsk 1985) i Konkursu im. R.M. Rilkego (Sopot 1999). Członek grupy poetyckiej „Topoi” i stały współpracownik dwumiesięcznika literackiego „Topos”. Podczas jubileuszu dwudziestopięciolecia jego powstania w 2018 roku odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Członek poznańskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 2016 roku tom Różo szronu został nominowany do nagrody Orfeusza im. K.I. Gałczyńskiego w Praniu na Mazurach. W 2019 roku kapituła nagrody im. ks. Jana Twardowskiego przyznała mu wyróżnienie za tom wierszy Muzeum dusz czyśćcowych w konkursie na najciekawszą książkę poetycką wydaną w 2018 roku.
Twórczość:
Poezja
- Błędnik równowagi – Poznań 1977
- Błędnik równowagi – Warszawa 1978
- Przypisy do przepowiedni – Kalisz 1985
- Zmienna losowa – Poznań 1985
- Prowincja zimowego zmierzchu – Ostrów Wielkopolski 1993
- Zapach gasnącej świecy – Bydgoszcz 2000
- Podania, życiorysy, legendy i baśnie – Sopot 2001
- Głosy, obrazy i sny – Poznań 2002
- Prowincja ostrów miasta – Ostrów Wielkopolski 2008
- Lunapark nieśmiertelności – Sopot 2011
- Różo szronu – Ostrów Wielkopolski 2015
- Muzeum dusz czyśćcowych – Sopot 2018
Źródła internetowe
