*** (utknęła rusztowanie świateł pochyliło się niebezpiecznie)

H. Poświatowskiej

 

utknęła rusztowanie świateł pochyliło się niebezpiecznie

odrzuciła ręce zawadzały w tej podróży

oderwała się od nóg

jedynie włosy zawinęła w podróżny węzeł

pod językiem rosła gęstwa strachu

wszystkie ścieżki odprowadzała wszystkie ściany

na ten brzeg łopoczący na wietrze

wrośnięty zbyt mocno w skórę powietrza

 

rusztowanie świateł wysunęło się spod powiek tak nagle

[z zeszytu poetyckiego Zwykła rozmowa (Częstochowa 1976)]