Wierzę

Ty wcale nie patrzysz
na nas
z Góry
wierzę że nadal przychodzisz
do mnie
a ja zajęty
gromadzeniem przedmiotów
i słów
rzadko mam czas
na prawdziwą rozmowę
siadasz wtedy
na brzegu stołu
i swą małą igłą
zszywasz mój połatany
los
zdejmujesz z nas
miarę
i martwisz się
że nowy dzień
nie będzie dobrze leżał
czasami nocą
budzi mnie Twój stary
Singer
wtedy rozmawiam
z duchami
z Tobą

​​​​​​​Tekst został pozyskany w ramach programu Tarcza dla Literata.