Nowy Napis Co Tydzień #020 / Korespondencja poetycka [lipiec 2018] #4

Filip do Adama (4)

Mówi zupa w żołądku nie zazdroszczę

Ci porządku, a losu mam jeszcze mniej

Bo tylko jeden przede mną jest ale

                                          To wkurwia,

 

Bo ta zupa nigdy inaczej nie mogła

Spróbować. Mogę sobie zgiąć palec

Tak albo tak, a ta zupa pierdoli,

                                          Że niby tak.

 

Byłem na urodzinach na molo, gdzie

Słyszałem głównie o pracy i samo-

Chodach, dopiero po większym rozpiciu

                                          Się uogólniło

 

I każdy mógł z każdym rozmawiać, ale

Nie z dziewczynami, bo one były zbyt

Inne. Tylko do nich wołali i się przed

                                          Nimi popisywali.

 

Ale taka zupa na molo nic by

Nie zrobiła, najwyżej by zabrudziła

Jezioro. Człowiek różni się od niej tym, że

                                          Go zaproszą.

 

-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- –

-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --

-- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- -- --

                                          Ale po co?

 

8 lipca 2018 20:46

Adam do Filipa (4)

Wszystko jest takie ciekawe. Zacznijmy od tego

i trzymajmy się tego, choć to jak trzymać się masztu,

gdy cały okręt tonie. Albo płonie, samolot

wynosi nas na same szczyty wyobraźni i nic

 

tam nie ma. Jakieś obłoki, o których już wszystko

napisano. Przemoc zaczyna się od dziecka, dostajemy

to, nie dostajemy tamtego, tamto jest bardziej

pożądane, żadna matka nie zrozumie, czemu

 

nie dała dziecku tego czy tamtego. Racja jest

po jej stronie, kibicujemy jej i kibicujemy

dziecku, jego racja dopiero się tworzy,

 

jest obrzydliwa jak zgniły pęczek marchwi, stary

śledź, konfitura od ciotki, nie ma nic

smaczniejszego jak uciec od tego w pisanie.

 

8 lipca 2018 23:07