6 czerwca 2020 roku w Salonie Literackim Instytutu Literatury ogłoszone zostały wyniki II Ogólnopolskiego Konkursu na Książkę Literacką „Nowy Dokument Tekstowy”.
Jury w składzie dr hab. Roman Bobryk (przewodniczący) oraz Rafał Gawin po zapoznaniu się z 317 propozycjami książek postanowiło przyznać wyróżnienie: honorarium w wysokości 3000 zł oraz wydanie książki – Łukaszowi Barysowi za tom Słoneczne.
Jury uzasadniło swój wybór słowami:
Łukasz Barys, dla którego Słoneczne będą debiutancką książką poetycką, wybrał dość znamienną strategię łączenia tradycji z nowoczesnością i klasyki z awangardą, co już sygnalizuje na poziomie mott, wykorzystując w nich cytaty z Czesława Miłosza i Andrzeja Sosnowskiego. I zaraz niespiesznie uruchamia metodyczne serie fraz, z których buduje logiczne koncepty, przełamując je surrealistycznymi wtrętami i ontologicznymi pytaniami o śmierć i miłość. Przewrotnie: jakby podmiot tych wierszy nie miał innego wyjścia, a był pogodzony z brakiem i nadmiarem jednocześnie. Barys, podobnie jak konkursowi koledzy, nie stroni od plastycznych opisów przyrody i przeżyć wewnętrznych. Tylko już teraz ich przerasta: robi to jakby od niechcenia, niespiesznie, a z niezwykłym wyczuciem i klarownością, jakby – po poznaniu i oswojeniu wszystkich chwytów literackiego rzemiosła – jego imperatyw poetycki próbował je rozsadzać od środka. Subtelnie niczym Buñuel, który z pozoru klasyczne fabuły rozbijał kilkoma sprytnie przemyconymi kadrami i motywami. Bez wchodzenia w szczegóły, ponieważ to ich nieuchwytność, a może i nawet niewyrażalność decyduje o wyjątkowości takiego przepisu na wiersz. Zresztą, jak sam Barys konstatuje w Mieście:
Na tym polega pisanie wierszy, że się lepi
z dzieckiem miasto i opowiada o śmierci w piasku,
ludziach zasypanych żywcem, którzy wcale się ruszać
nie mogą i w kąciku oka widzi się babkę, zasypaną
innym piaskiem.
W ten sposób możemy sypać sobie piaskiem w oczy, a potem spać spokojnie.
