16.02.2021
Złota legenda
Zapamiętać tę trasę tak, jak pamiętają ją ofiary uprowadzenia.
Zakneblowani, związani, kodujemy każdy przechył ciała na zakrętach,
hamowanie, postoje na zmyślonych przejazdach kolejowych.
Odległe pomruki miasta, z którego nas wywożą.
Dać włożyć sobie na głowę worek, dać się w nim z tobą zaszyć.
Jak żmija z psem, w których towarzystwie wrzucono do morza
świętego Wulpiana.
Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Tomasz Fijałkowski, Złota legenda, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021