01.09.2021
MGŁAWICA
Z Pola Higgsa
patrzę jak Ziemia chowa się za horyzontem
słońca
a ono długim cieniem
całuje jej senne ciało płynące po niebie
w koralikach gwiazd
Droga Mleczna – czuły ułamek nieba
układa w sitowiu strun
krople Czarnych Dziur
rozrzucone po lesie Wszechświata
oddychają miarowo kwantami
bozonów gluonów fotonów
rozmawiają o zmiennej energii próżni
ona nie jest pusta
bo cząstka Higgsa z neutrino
śpiewają plazmę barionów
o narodzinach
Płyną pod prąd tajemnicy życia
do stóp Boga.
Gliwice, 26 kwietnia 2015
(z tomu Z płaczu cię podniosę, Gliwice 2016)
Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Jan Strządała, MGŁAWICA, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021