Czytelnia / Bogdan Madej
Bogdan Madej (ur. 28 listopada 1934 roku w Mikaszewiczach, zm. 3 października 2002 roku w Lublinie) – prozaik, tłumacz i dziennikarz.
Gdy był dzieckiem, wraz z rodzicami przeprowadził się do Grodna. Czas II wojny światowej spędził w Łowiskach (dzisiejsze województwo podkarpackie). Uczęszczał do Liceum Administracyjno–Handlowego. Pobierał również nauki w Liceum Ogólnokształcącym w Sokołowie Małopolskim oraz Lesznie, lecz tychże szkół nie ukończył. Przerwał edukację i zaczął pracować, był między innymi: brakarzem w hucie (Stalowa Wola), urzędnikiem w Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń (Nisko) czy technikiem w „Energomontażu” (Lublin). Odbył służbę wojskową, a na początku lat sześćdziesiątych przeniósł się do Chełma. Potem osiadł w Lublinie, gdzie pracował w dziale wydawnictw Wojewódzkiego Domu Kultury (1969–1974). Zadebiutował powieścią Młodzi dorośli ludzie (1964). Cenzura zatrzymała publikację jego innego dzieła Piękne kalalie albo dojrzewanie miłości (1974). Madej postanowił więc wydać druk pod własnym nazwiskiem w Instytucie Literackim (Paryż). Stanowiło to bezpośrednią przyczynę usunięcia go z Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, do której należał. Ponadto jego twórczość została objęta zakazem publikacji w granicach komunistycznej Polski. Od lat dziewięćdziesiątych pracował w lubelskiej gazecie „Dzień”. Należał do między innymi kolegium redakcyjnego dwutygodnika „Kamena”, Polskiego PEN Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Narodowej Rady Kultury. Otrzymał nagrodę literacką Fundacji imienia Kościelskich w Genewie. Został stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki (1969). Madej, pomimo iż generacyjnie najbliżej mu było do pokolenia „Współczesności” czy tak zwanych „małych realistów” (jak na przykład Marek Nowakowski) pozostał twórcą osobnym, trudno wpisującym się w ówczesne trendy i ugrupowania. Być może wpłynął na to fakt, że niegdyś łączył pisarstwo z pracą zawodową odległą od życia kulturalnego oraz artystycznego, a także to, że żył, jak również tworzył w Lublinie – z dala od najważniejszych ośrodków życia literackiego tamtego czasu.
Wybrana twórczość:
- Młodzi dorośli ludzie, 1964
- Uczta, 1965
- Konstelacja, 1968
- Piękne kalalie albo dojrzewanie miłości, 1974
- Maść na szczury, 1977
- Półtraktat o lewitacji, 1997
- Głęboką nocą. Walc, 1998
- Abonament, 2002
Źródła internetowe:
19.09.2021 Alfabet lubelski / Madej – Polskie Radio Lublin
Głęboką nocą. Walc - Bogdan Madej | Książka w Lubimyczytac.pl - Opinie, oceny, ceny
Kultura paryska - BOGDAN MADEJ
