Nowy Napis Co Tydzień #189 / Sansevieria

pamiętam awanturę jakby walił się świat.
uciekałem długą łąką pod stodołę z winorośli.
jadłem owoce i zasypiałem w jej gęstych zaroślach.
to uczucie nie równa się żadnemu z uczuć
a mimo to zbiór jest jak najbardziej rzeczywistością.
jest prawdziwy. czuję go cały czas dokładnie tak samo.
uciekam zasypiam. śnię to po nocach przed którymi
zjadłem zbyt wiele zapamiętałem za mało
i teraz nie wiem czy postawić lustro w pokoju.

Wiersz pochodzi z kwartalnika „Nowy Napis. Liryka, Epika, Dramat” nr 15, rok 2022.