Nowy Napis Co Tydzień #142 / biedny polski katolik czyta „Życie” Keitha Richardsa

miałeś dziesięć lat gdy po raz pierwszy
klęknąłeś radosny w komeżce u stopni ołtarza

Et introibo ad altare Dei, ad Deum qui laetificat iuventutem meam
powiedziałeś ze świętym drżeniem w głosie

miałeś dziesięć lat kiedy usłyszałeś
Its All Over Now i The Last Time

wiedziałeś że przez całe życie blues bigbit
rock będą trzymać rytm twojego serca

chorał gregoriański i gitarowy łomot
toczą nieustanny bój o twoją duszę

święty Augustyn i Keith Richards
zwarli się w nieprzerwanym agonie

wiesz że dopóki wędrujesz po niskiej
ziemi od wojennego zgiełku

nie uwolnisz swego wnętrza
będziesz miotany
do śmierci

Tekst został zakupiony w ramach programu Tarcza dla Literatów.