24.03.2022

Nowy Napis Co Tydzień #144 / To nadal Ty?

Który nadal mnie strzeżesz od nieszczęścia

Głupoty złego człowieka który odpędził od siebie

Twego brata czy siostrę czy starca z Apokalipsy

 

Czy ty na drewnianym mostku

Osłaniający skrzydłem moją siostrzyczkę

Ty z makatki nad moim łóżeczkiem

To nadal Ty

 

Może skończyłeś stróżowanie nade mną

I oddałeś mnie dojrzewającego pod opiekę

Hufców zbrojnych i walecznych

Albo Archanioła Rafała stróża ślepych

Młodzieńców i podróżnych

 

Lecz nie jestem młodzieńcem moja ślepota

Nie daje mi widzieć Ciebie

Choć czuję nawet woń twego różanego oddechu

Czuję dotyk który zmienia kierunek mojej drogi

Na ścieżkę wyścieloną powojem spokoju

I miękkim mchem na ostrych kamieniach

Pytam po raz kolejny i znaczę to pytanie co wieczór

Na innej gwieździe żebym pamiętał

Ile razy mi na to nie odpowiedziałeś

 

Wiem nie szepniesz słowem

Dajesz mi takie znaki aby więcej nie pytał

Ale wiesz

Jestem tylko człowiekiem i pytać nie przestanę

 

Z cyklu We dnie, w nocy

Wiersze Jana Tulika trafiły do naszej czytelni dzięki Tarczy dla literatów. 

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Jan Tulik, To nadal Ty?, „Nowy Napis Co Tydzień”, 2022, nr 144

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...