Nowy Napis Co Tydzień #015 / W którym skarży się na los
3
Quéjase de la suerte: insinúa su aversión a los vicios, y justifica su divertimiento a las Musas
¿En perseguirme, mundo, qué interesas?
¿En qué te ofendo, cuando sólo intento
poner bellezas en mi entendimiento
y no mi entendimiento en las bellezas?
Yo no estimo tesoros ni riquezas,
y así, siempre me causa más contento
poner riquezas en mi entendimiento
que no mi entendimiento en las riquezas.
Y no estimo hermosura que vencida
es despojo civil de las edades
ni riqueza me agrada fementida,
teniendo por mejor en mis verdades
consumir vanidades de la vida
que consumir la vida en vanidades.
3
W którym skarży się na los: potępiając własne ułomności, szuka usprawiedliwienia dla porywów twórczych
Na co liczysz świecie, śledząc moje kroki?
Czy cię uraziłam, skradłam twoje mienie?
Chciałam w urok odziać moje rozumienie
zamiast rozumienie wkładać w twe uroki.
Nie są dla mnie bogactw świetliste widoki.
radość indziej chadza – oto co znów cenię:
w złoto przyodziewam własne rozumienie,
złota nie rozumiem, wszak to sen głęboki.
Nie urody pragnę, która w końcu minie,
ledwie szczątkiem będzie wieku i postaci,
ani bogactw łaknę, co zdradzą w godzinie.
Tym, co prawdą zwie się i prawdą odpłaci,
jest próżności chybić – ślepej życia winie,
bo na próżno żyje, kto się w niej zatraci.
Tłumaczenie Agaty Kornackiej.
