Nowy Napis Co Tydzień #152 / Twoje królestwo

Ludu mój ludu dzieci twojego królestwa
ci młodzi bogowie leżą przy schodach 

 

odbijają się w czarnych kurtkach 
jak blaszki o ludu mój ludu dzieci twojego królestwa
tam gdzie słońce znika lub zamienia się w wielkie ciastka

 

leżą ich ręce są sobotą twoje ręce przy sobie
pada deszcz próbując umyć zło  

 

tak ładnie napadali tramwaje miażdżąc swoje języczki
witali się z królem Belgii i nie myli już nigdy rąk

 

przychodzili do Żabki ale nic nie chcieli 
otwierali okna i gdzieś znikali.

Wiersz wyróżniony w konkursie PODAJ FRAZĘ.