Nowy Napis Co Tydzień #168 / *** (Gdy świat ten wymiotuje wojną)

Gdy świat ten wymiotuje wojną

I, jak we krwi, się w próżni pławi,

Dzieli się ze mną wiosna hojna

Na dwie: bocianią i żurawią.

 

Żurawia z siłą mnie wyciska –

I już po strachu i po zgodzie

W ten czas, gdy brnie niedola śliska

Do rąk po kruchym, cienkim lodzie.

 

Ugrzęzły w gramatyki błocie

Czas przyszły z przeszłym do połowy.

Bociany zaś zasnęły w locie,

Zanim zdążyły przywędrować.

 

Czuwają tylko ochotnicy

I wojsko. A tymczasem dziecku,

Co urodziło się w piwnicy,

Kamienne wręcza Bóg świadectwo.

 

17 marca 2022