Nowy Napis Co Tydzień #189 / Olbrzymie szparagi śmierci

                    Jak wiele czasów się zmieni
                    pod wpływem rzeczy?

 

Nie czytam ci w myślach,
patrząc w krawędź szklanki –

przekładam szkliwo przez próg,
przez filtr lepki jak pyłek:

                                /Zrywałem sekundy dojrzałe jak owoce,
                               potem je ważyli, dostawałem złota i trwałem

                              Na kolacje muskałem barwiące bulwy,
                              odrywałem korzenie i kładłem na płask./

Nowe brzmienia to kody do pionów
i w poziomie klucza jestem otwarciem.

Patrzę przez drzwi i liczę wiosny deskom.
Dlaczego je zbito i stały się przejściem?

Wiersz pochodzi z kwartalnika „Nowy Napis. Liryka, Epika, Dramat” nr 15, rok 2022.