Nowy Napis Co Tydzień #235 / Kantyczka tyniecka

W Tyńcu, w klasztorze mnisi śpiewają

Jak przed wiekami

Duch Święty serca mości

Lulajże w nas, pomiędzy nami

Chwała na wysokości

 

I czy gorliwa tak kolęda

Śpiew aż tak serdeczny sprawił?

Że gdzie był strop

Wskroś nawy – okręt sunie w chmurach
(Sam niczym chmura wielki)

– Sianem naładowany…

 

Siano wieziemy, krzyknie z góry

Benedykt, Patron Święty

– Aby nie pomarzł Wam

Żeby się pootulał

 

Że niezwyczajne to jest siano

Po ździebku i Wy bierzcie

Niechże każdemu się przymnoży

Łąka… i z łąki

Dla duszy umajenie wszelkie

 

Potem, posługę kończąc

Tak do Załogi zwraca się i prawi:

– To jest to miejsce

To jest to wzgórze – com Wam mówił

– Pieczęć nad wiekami…

 

W Tyńcu, w klasztorze

Mnisi śpiewają

Duch Święty serca mości

Lulajże w nas, pomiędzy nami

Chwała na wysokości…