Wydawnictwa / Instytut Literatury Wydawnictwo / Teksty rozproszone. Tom 1

Spis treści:
  • Katarzyna Szewczyk-Haake,  Słowo wstępne
  • CZĘŚĆ PIERWSZA. ARTYKUŁY I ESEJE Z LAT 1919–1939
    • Ruch artystyczny we Lwowie
    • Requiem aeternam – lwowskiej sztuce
    • Nekrolog
    • Pod adresem lwowskiego Teatru Miejskiego – garść pytań
    • O Homerze, Biblii i św. Franciszku z Asyżu
    • Z powodu J. Ejsmonda przekładu utworów łacińskich Kochanowskiego
    • O Sułkowskim Stefana Żeromskiego
    • Przedmowa do Myśli serdecznych Stefana Żeromskiego
    • Słowo tłumacza do czytelnika
    • O „Mitologii” Jana Parandowskiego
    • Poeci polscy po niemiecku
    • Nowy przekład „Odysei” Rozmowa „Wiadomości Literackich” z Józefem Wittlinem
    • O szczerości w poezji
    • Festiwal muzyczno-teatralny w Wiedniu
    • Z teatrów wiedeńskich
    • O kompetencjach autora dramatycznego (na marginesie dyskusji)
    • Rola malarstwa scenicznego
    • O Erosie na Olimpie Jana Parandowskiego
    • Teatr popularny
    • O Puszczy jodłowej Stefana Żeromskiego
    • O rzekomym upadku życia umysłowego
    • Teatr Miejski w Łodzi
    • O tajemnicy języka i innych tajemnicach
    • Z Wenecji i z Padwy
    • Kolory i tony florenckie
    • O starożytnej parodii religijnej
    • Mitologia dzieciństwa
    • Jak się uczyli współcześni pisarze polscy?
    • Sztuka polska na wystawie w Wenecji
    • Dziecinny wizerunek wielkości Kasprowicza
    • Pytanie bez odpowiedzi
    • Moje przedostatnie słowo w sprawie „pytania bez odpowiedzi”
    • Przedmowa do drugiego wydania Hymnów
    • Supremacja kobiet w literaturze polskiej
    • Koniec „izmów”
    • Modernizm
    • Przemiany wartości
    • Poeci „Skamandra”
    • Estetyka współczesnej poezji
    • Podróże w literaturze
    • Arcydzieło Aleksandra Brücknera
    • O „epopei” Delteila Les poilus
    • Gdzie powinny spocząć szczątki Słowackiego?
    • Co zawdzięczają pisarze polscy literaturom obcym?
    • Czterej geniusze
    • Józef Wittlin o sobie
    • O przyszłość Europy
    • Walka z kłamstwem
    • Wyspiański i skutki
    • Powieść Rotha o zmarnowanych żywotach
    • Powieść Arnolda Zweiga o jeńcu Griszy
    • O godności mowy wiązanej, czyli o poezji Staffa
    • Fortunat Strowski o Ameryce
    • Klabund i jego proza
    • Wrażenia z wystawy w Antwerpii
    • W pracowniach pisarzy polskich (1)
    • Pod lipą czarnoleską
    • Co wiedzą pisarze polscy o Funduszu Kultury Narodowej?
    • Odyseja w oblężonym Lwowie Rozmowa Jana Parandowskiego i Józefa Wittlina
    • Europa przeciw ojczyznom
    • O 1900 Paula Moranda
    • Język Prusa
    • Chiny proszą o głos
    • Plastyka na poczcie
    • Czy kultura nasza chyli się ku upadkowi?
    • List do filomatów
    • Pisarze polscy a Rosja sowiecka
    • Niezapomniany Peer Gynt
    • Pamiętnik Hulki-Laskowskiego
    • Rzeczpospolita poetów L.H. Morstina
    • Nowy Sybir
    • Sztuka o świni
    • W stulecie Pana Tadeusza
    • Klub kawalerów i Zielone pudła
    • Nie Józef, ale Tadeusz
    • „Gazecie Warszawskiej” w uprzejmej odpowiedzi
    • Genius loci i Czermański
    • W pracowniach pisarzy polskich (2)
    • Powrót mamy w Teatrze Nowym
    • Pan Damazy, Marcowy kawaler, Majster i czeladnik, Epoka tempa
    • Król Lir i Ponad śnieg
    • Żołnierz i bohater i Dom otwarty
    • Kordian i Łańcuch
    • Rozmowa Mariusza Dawna z Józefem Wittlinem
    • Mały komentarz do Soli ziemi
    • W pracowniach pisarzy polskich (3)
    • Wittlin jako sportowiec
    • Michel Matveev i jego Dziwna rodzina
    • O malarstwo Leopolda Gottlieba
    • W pracowniach pisarzy polskich (4)
    • Przypomnijmy Theophrasta
    • W pracowniach pisarzy polskich (5)
    • Dokoła Antygony
    • O pamięć Stanisława Augusta
    • W pracowniach pisarzy i uczonych polskich
  • Nota edytorska
  • Lista pierwodruków
  • Wybrane opracowania dotyczące eseistyki Józefa Wittlina
  • Indeks nazwisk
Opis:

Eseje Józefa Wittlina to niezwykle ważna część jego spuścizny. Gdyby przyjąć na chwilę – z gruntu niestosowne wobec tak wybitnego artysty pióra – kryterium ilościowe, trzeba by zauważyć, że Wittlinowska eseistyka wielokrotnie przekracza objętością pozostawione przezeń dzieła epickie i liryczne razem wzięte, a równać się z nią mogłaby jedynie działalność epistolograficzna pisarza. Rangę tej eseistyce nadała decyzja Jerzego Giedroycia, który w 1963 roku doprowadził do opublikowania w Paryżu Orfeusza w piekle XX wieku, zbioru zredagowanego przez samego autora. Tom ten utrwalił w świadomości odbiorców miejsce Wittlina wśród najlepszych polskich eseistów. Był też w chwili pierwszego wydania wymownym znakiem ciągłości polskiej kultury mimo hekatomby drugiej wojny światowej i całkowicie zmienionych po 1945 roku realiów.

Niniejsza książka to zbiór tekstów, który nazwać by można „cieniem” czy „sobowtórem” kanonicznego Orfeusza w piekle XX wieku. Weszły w jej skład wypowiedzi, które nie znalazły się w owym eseistycznym opus magnum i które siłą rzeczy pozostają w jego cieniu, nawet jeżeli były już wcześniej przedrukowywane w wydaniach książkowych. Są to wypowiedzi rzadziej komentowane i z całą pewnością mniej znane, choć głębią myśli i wyrazu nierzadko dorównują one tym pomieszczonym w Orfeusza… Opublikowano w tej edycji teksty, które wtórują Orfeusza…, dopowiadają zawarte w nim myśli albo ukazują drogę dochodzenia pisarza do wyrażonych tam sądów i przekonań. Lektura zebranych tu artykułów pozwala szybko uzmysłowić sobie, że podejmowane przez Wittlina decyzje o tym, które teksty włączyć do Orfeusza…, a z których zrezygnować, nie były uzależnione od jakości i ważkości szkiców. Wiele prezentowanych tutaj „tekstów rozproszonych” to utwory znakomite, wiele z nich to również wypowiedzi niezwykle ważne i sam autor musiał zdawać sobie z tego sprawę. Przypuszczać należy raczej, że do niektórych esejów czy recenzji niewłączonych do Orfeusza… Wittlin po prostu nie miał dostępu w chwili układania całości wyboru, pozostawał wszak w warunkach emigracyjnego odcięcia od bibliotecznych źródeł krajowych. Z kolei inne teksty, pisane już w Ameryce, wymagałyby tłumaczenia z języka angielskiego albo wydawały się – być może – silnie związane z miejscem pierwodruku i nie zostały uznane za dość wymowne w izolacji od oryginalnego kontekstu.

(fragment wstępu, Katarzyna Szewczyk-Haake)

 

Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Kanon Polski.

Wydawca: Instytut Literatury
Miejsce i rok wydania: Kraków 2022
Opracowanie krytyczne i redakcja naukowa: Katarzyna Szewczyk-Haake
Redakcja: Paweł Cieślarek
Korekta: Anna Hajduk, Elżbieta Zarych
Skład i łamanie, przygotowanie do druku: Alicja Stępniak
ISBN: 978-83-67170-52-8

Loading...