Wydawnictwa / Nowa Krytyka i Esej / Bowiem zmarli podróżują szybko. Szkice o twórczości Romana Honeta
- Wykaz stosowanych skrótów
- Józef Maria Ruszar, Bowiem zmarli podróżują szybko
- Marcin Jurzysta, Jak i dlaczego ośmielała się wyobraźnia
-
Teksty krytyczne
- Karol Maliszewski, Sytuacja debiutu i debiutanta. Wokół rozmów z autorem „alicji”
- Wojciech Browarny, Czas rozmazany
- Grzegorz Olszański, Break on through (to the other side)
- Karol Maliszewski, Głosy z „bezbrzeżnej podróży”
- Marian Stala, Nocna alchemia
- Piotr Śliwiński, „piąte królestwo” – pięć uwag
- Maciej Woźniak, Id w trójkącie
- Grzegorz Jędrek, Romana Honeta „świat był mój”, czyli uniwersum straty
- Przemysław Rojek, Szkicownik alfabetyczny. Notatki o poezji Romana Honeta
- Przemysław Rojek, Antropologia rozczarowywania. Notatki symultaniczne
-
Honet a „roczniki siedemdziesiąte”
- Marian Stala, Czy coś się zaczyna? Z Marianem Stalą o zjawisku najmłodszej polskiej poezji rozmawia Piotr Marecki
- Marcin Jurzysta, Bądź, a klęknę! Bóg w poezji Romana Honeta, Bartłomieja Majzla i Radosława Kobierskiego
- Maciej Woźniak, Powiedzieć świat inaczej
-
Szkice akademickie
- Magdalena Rabizo-Birek, „Dziwny cmentarz” i „miód boga”. Projekt poezji hermetycznej Romana Honeta
- Monika Kocot, „Znowu widzę to miejsce, odwrócony”. Aktualizacje estetyki tricksterowej w poezji Romana Honeta
- Presila Grzymek, „Chłopiec trzymający na dłoni czaszkę”. O poezji Romana Honeta
- Magdalena Rabizo-Birek, Między nicością a nieśmiertelnością. O Honecie (po)romantycznym
- Małgorzata Peroń, Spotkanie ze śmiercią. O wierszu właściciel Romana Honeta
- Spis pierwodruków
- Nota o Autorze
- Note about the author
- Biogramy
- Biographies
- Summary
- Indeks osobowy
W tym na poły onirycznym, na poły codziennym, a przecież właściwie koszmarnym światoodczuciu nie dziwi utrzymujący się nastrój utraconego raju, przeżywanego na ziemi niemal biblijnej, bo na „łez padole”. Zdegradowany i zdegenerowany świat właściwie nie zasługuje na nic lepszego niż niebyt i zapomnienie. Jak w takim świecie żyć? I co może poeta (chciałoby się powiedzieć: „w czasie marnym”, ale zbyt to oklepany cytat)? Odpowiedź znajduje się w wierszu sposoby wysyłania listów:
podróż od śmierci różni się powrotem
i sposobami wysyłania listów.
[…]
listy z podróży mają długą drogę,
listy ze śmierci nigdy się nie kończą
Tyle skrótowej informacji o wyobraźni Romana Honeta, o której mówią, że jest ośmielona lub wyzwolona. Reszta w szczegółowych recenzjach z tomów, w omówieniach i interpretacjach wierszy.
(Ze wstępu Józefa Marii Ruszara)
