Czytelnia / Tomasz Różycki
Tomasz Różycki (ur. 29 maja 1970 w Opolu) – poeta, eseista, tłumacz z języka francuskiego.
Jest absolwentem romanistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, mieszka w Opolu, gdzie uczył języka francuskiego. Prowadzi zajęcia z literatury francuskiej – w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych w Opolu i na Uniwersytecie Opolskim – oraz warsztaty creative writing.
Laureat nagrody Kościelskich w 2004 roku za poemat Dwanaście stacji, który był też nominowany do Nagrody Literackiej Nike 2005. W 2007 roku Różycki był ponownie nominowany do Nike, za tom Kolonie, który dostał się do finałowej siódemki. W 2017 roku otrzymał nominację do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej za tom Litery.
Twórczość:
Poezja:
- Vaterland, Stowarzyszenie Literackie im. K.K. Baczyńskiego, Łódź 1997
- Anima, Zielona Sowa, Kraków 1999
- Chata Umaita, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 2001
- Świat i antyświat, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 2003
- Wiersze, Lampa i Iskra Boża, Warszawa 2004 (przedruk zawartości pierwszych czterech tomików)
- Dwanaście stacji, SIW Znak, Kraków 2004
- Kolonie, Znak, Kraków 2006
- Księga obrotów, Znak, Kraków 2010
- Tomi. Notatki z miejsca postoju, Zeszyty Literackie, Warszawa 2013
- Litery, Wydawnictwo a5, Kraków 2016
- Wiersze wybrane, Kraków 2018
- Kapitan X, Kraków 2020
- Ijasz, Kraków 2021
- Ręka pszczelarza, Kraków 2022
Proza:
- Bestiarium, Znak, Kraków 2012
Szkice:
- Próba ognia. Błędna kartografia Europy, 2021
Tłumaczenia:
- Stephane Mallarmée, Rzut kośćmi nigdy nie zniesie przypadku, tłum. Tomasz Różycki, Korporacja Ha!Art, Kraków 2005
Źródła internetowe:
http://www.ppibl.ibl.waw.pl/mediawiki/index.php?title=Tomasz_RÓŻYCKI
O twórczości
- Słowo wstępne
- Recenzje