Anioł

Zamiast skrzydeł nosidła codzienności
aureola na nocnym stoliku
by świeciła w razie nagłej potrzeby
w garści pędzle jak wodze którymi z całych sił
zaparty o sztalugi ze schnącym obrazem
powstrzymuje rumaka rozpaczy

czasem na głowie fantazyjny kapelusik
i papieros ze świętego ziela
wypalany na balkonie
w komitywie skrzydlatych braci

nie skarży się kiedy góry bierze na plecy
i przenosi je z miejsca na miejsce
by było im wygodniej
a potem strumyczkami dłoni
obmywa pot z ich twarzy

mocarz o kruchej postaci
w imieniu ma coś
z róży