CICHO

Uporczywe hałasy
słyszalnego świata
wyjmuję ostrożnie
zza ściany mojej osobności
odbijam od echa
nieożywionych słów
i rzucam stronniczo
ponad głowami
zaprzyjaźnionych syren

 

      -------

 

Tak mógłby się zaczynać
wiersz schizofrenika 
lub
właśnie tak się zaczyna
tuż przed niezapowiedzianą wizytą
u zaufanego psychologa
W suterenie
zatłoczonej współrzędną nadzieją
na wyrównanie kroku
w marszu do przeludnionej części
człowieczej bezradności