Kobieta z zaułka nocnego korytarza

zastyga na chwilę przy oknie

rozświetlona papierosem

znam te oczy z wielu obrazów

 

zawsze gotowa

zawsze bolesna

zawsze współczująca

zawsze pełna lęku

zawsze zmęczona

 

pcha skrzypiące krzyże codzienności

 

raz do roku w Wielki Piątek

byłoby zuchwałym marzeniem

 

matka

niepełnosprawnego dziecka