27.04.2021

nie czekam to dni coraz dłuższe, choć jesień

nie mam do kogo wracać.
mogłabym mieszkać w każdym innym.
kobiety, to takie dziwne stworzenia
przesadnie zatłoczone czułością.

 

przestrzeń między twoim, a moim kolanem
nie da się oswoić. po co brudzić twarz
przygryzionym pocałunkiem.

 

kiedyś…
kiedyś, jest niezwykle uniwersalne.
zawsze może się zdarzyć.

 

jak niespodziewany kochanek.
jak ręce w zachłanności.
jak rozdrapywanie słów.

 

mimochodem.

Jeśli kopiujesz fragment, wklej poniższy tekst:
Źródło tekstu: Zofia Sofim Mikuła, nie czekam to dni coraz dłuższe, choć jesień, Czytelnia, nowynapis.eu, 2021

Przypisy

    Powiązane artykuły

    Loading...